(اجرای مراسم عروسی به سبک قدیم نیستانک:)

در گذشته های دور مراسم, عروسی, در روستا نیستانک, 3 روزه برگزار می گردید این سبک برگزاری مراسم به دلیل مشکلات برگزاری و هزینه بر بودن تقریباً از حدود 35 تا 40 سال پیش دیگر برگزار نگردید و تنها برخی از موارد آن همچنان اجرا می گردد.

عصر روز اول عروسی دو نفرمرد و دو نفر زن یکی از اقوام داماد و دیگری از اقوام عروس برای دعوت به خانه مدعوین می رفتند و از مردها میخواستند برای بردن داماد به حمام آنها را همراهی نمایند. به این دو نفر سیروسپاه می گفتند.

شب هنگام حمامی برای دریافت بقچه حمام مردهای خانواده مدعوین به خانه های اینان مراجعه می نمود و خانواده ها بقچه ها را در مجمعی مسی تحویل او می دادند. حمامی بقچه ها را به حمام می برد و در رختکن حمام می گذاشت.

صبحگاه روز اول مردها به خانه داماد مراجعه می نمودند و او را با سلام و صلوات به حمام می بردند در حمام دلاک داماد را شستشو می داد و مدعوین نیز به شستشوی خود می پرداختند و تشتی از حنا به حمام آورده می شد و همگاه به شادی کف دستها و یا احیاناً پا ها را حنا میزدند و پس از ساعتی داماد به همراه مدعوین از حمام خارج می گشتند.

بیرون از حمام سایر مردان و مطرب ها آماده بودند و با هل هله و شادی و پاشیدن نقل و پول بر سر داماد از او استقبال می نمودند .نکته ای که باید یادآور شد اینکه قبل از بیرون آمدن داماد حمامی به خانه تک تک مدعوین مراجعه می نمود و سینی هایی که در آن تنگی حاوی انواع شربتها و ظرفی از میوه های فصل مانند هندوانه،خربزه، انار دانه شده، انجیر خیسانده شده و... را ازخانواده ها تحویل گرفته به حمام می برد که مدعوین در هنگام خروج از حمام گلویی تازه تمایند.

همراهان داماد را با سلام و صلوات و پاشیذن نقل و پول بر سر وی از حمام به  خانه اش می بردند و برای صرف نهار میهمان او می شدند .در آن روزگاران غذای میهمانی های بزرگ بیشتر آبگوشت یا کله جوش بود که برای این مورد بیشتر آبگوشت سرو می گردید.

به موازات مراسم حمام داماد، زنهای دعوت شده برای چیدن جهیزیه به منزل عروس مراجعه می نمودند. نیاز به توضیح نیست که در آن روزگاران جهیزیه مانند امروز انواع و اقسام ظروف گرانقیمت یا وسایل برقی گوناگون و ... راشامل نمی گردید و بسته به قدرت مالی خانواده عروس تهیه می شد و اغلب مختصر و جزئی بود.

سپس عصر همان روز خنچه شامل لباس و هدایا از خانه داماد برای خانه عروس ارسال می گردید و پس از رسیدن خنچه عروس را در خانه اش آرایش می کردند .

پس از این مورد مردها جهاز را به خانه داماد می بردند.سپس زنهای دعوت شده عروس را برای حمام همراهی می نمودند البته رسم بر این بود که یکی از مردهای فامیل نزدیک عروس (شخصی جز پدر) عمو، دایی و... که محرم عروس بود کمر عروس را میگرفت و با گام های آرام او را تا درب حمام مشایعت می نمود. مراسم استحمام نیز مانند مورد استحمام داماد با همان کیفیت برگزار می گردید. البته خواندن رباعیات در طول مسیر متدوال بود اشعاری مانند شعر ذیل:

اول از حمد خدا آیه بسم الله است

دوم از نام محمد که رسول اله است

سوم آن حیدر صفدر که ولی الله است

چهارم ابلیس لعین گشته زدینگمراه است

تا حیات است تو ای شیعه تا روز ممات

دم به دم بر گل رخسار محمد صلوات

استحمام عروس گاها تا سحر گاه طول میکشید و سحرگاهان همراهان او را تا منزل داماد همراهی می نمودند که خوب خواندن اشعار و سلام و صلوات و نیز پاسیدن نقل و پول هم انجام می پذیرفت حدود 400 تا 300 متر مانده به خانه داماد دسته همراهان عروس می ایستاد و داماد به استقبال عروس آمده سلام می داد و با خوش آمد گویی از او دعوت می نمود وارد منزل شود. پدر یا یکی از بزرگان اقوام داماد آینه و قران و دو عدد تخم مرغ پخته نشده را در سینی نگاه می داشت عروس به سمت منزل داماد حرکت می نمود ولی درست جلوی درگاه خانه می ایستاد، ددو عدد تخم مرغ را در اختیار او قرار می دادند و او آن دو تخم مرغ را بر سر در خانه داماد می کوبید و فلسفه شکستن این دو تخم مرغ به شرح فوق این بود که عروس این پیام را به داماد می داد که« اگر من در طول زندگی مشترکمان تمام دارایی تو را مانند این دو تخم مرغ از هدر دادم و از بین بردم تو حق هیچگونه اعتراضی نداشته ، باید سکوت نمایی. »

(جالب است بدانید این مورد جزو محدود مواردی است که همچنان در بین نیستانکی ها باقی مانده و حتی در عروسی هایی که در شهرهای بزرگ مانند تهران،اصفهان،کرج و... برگزار می گردد.)

پس از آن عروس را به حجله می بردند.

صبح روز دوم از خانه داماد موارد ذیل برای خانه تمام مدعوین ارسال می گردید:

-  یک کاسه روغن و نبات ( در گویش محلی به آن گداخته می گویند).

-         یک پشقاب حلوا ارده

-         یک ظرف نیم رو که سه عدد تخم مرغ در آن بود.

-         دو تا سه عدد نان محلی.

همچنین صبح روز دوم داماد برای دست بوسی به خانه پدر عروس مراجعه می نمود و خانواده عروس به داماد هدیه ای می دادند که این هدیه در آن روزگاران بیشتر قطعه ای زمین زراعی یا حق امتیاز آب کشاورزی بود.

صبح روزسوم خانواده عروس لباس های داماد را با خنچه برای منزل داماد ارسال می کنند مردها برای تعویض لباس داماد به خانه او می رفتند و رخت دامادی او را می پوشاندند و رسم بود هر تکه را یکی از مردان نزدیک داماد برتنش می کرد. فامیل نزدیک برای نهار میهمان داماد هستند

روز سوم اقوام برای دیدن عروس و داماد به خانه آنها می رفتند و برایشان هدیه می بردند

عصر روز سوم خانم ها عروس را به حمام می برند و مجدد به منزل داماد برمی گرداندند. عروس و داماد را بر کرسی نشانده و تا پاسی از شب به پایکوبی می پرداختند جالب اینکه در تمام این مدت عروس در حالی که چهار زانو نشسته بدون اینکه کلامی حرف بزند سر به زیر داشته با دستمالی جلوی دهانش را گرفته بود و آینه های بزرگ را نگه داشته بود.

این بود شرحی از عروسی نیستانکی ها در روزگاران گذشته، البته نگارنده را ببخشید که به خاطر سن و سال چیز زیادی از عروسی ها را در یاد ندارم و از پرس و جو و مصاحبه با این و آن این چند خط را نوشته ام.

باسپاس ازآقای داریوش کلانتر